Od mediów społecznościowych do gier online. We współczesnych czasach dzieci mają więcej okazji na interakcję w świecie wirtualnym. Niestety nie wszystkie kontakty internetowe mają pozytywny charakter — niekiedy konflikty eskalują i przybierają formę cybernękania.

Wyniki badania Bitdefender („Nastolatki i zagrożenia w sieci”, Grudzień 2017) wskazują, iż 3 na 10 amerykańskich nastolatków twierdzi, że doświadczało nękania lub ataku w sieci co najmniej raz, a połowa ma znajomych i przyjaciół, którzy byli ofiarami nękania. Nastolatki w wieku 13–16 lat największy problem mają z cybernękaniem.

Wedle wyników ankiety prowadzonej wśród amerykańskich uczniów, złośliwe komentarze były najpoważniejszą formą cybernękania i stanowiły 22,5% wszystkich przypadków; dalej plasowały się internetowe plotki (20,1%) oraz uwagi o zabarwieniu seksualnym (12,1%).

Inne przejawy nękania obejmują groźby, pejoratywne epitety i język agresji, publikowanie postów lub przesyłanie zdjęć ofiary, hakowanie profili.

Wpływ na ofiary

Nękanie w cyberprzestrzeni jest bardziej uporczywe niż w realnym świecie. Ofiara może mieć poczucie, że to stan trwały, bo nawet dzieci wiedzą, że co raz trafi do Internetu pozostaje tam na zawsze. Po drugie, treści udostępnione w Internecie rozprzestrzeniają się w nieznanych kierunkach, a ofiara może niekiedy mieć poczucie, że cały świat wie, co się dzieje.

Psychologowie twierdzą, że reakcja każdej osoby na fakt cybernękania jest inna, ale badania wskazały na ogólne tendencje: strach, niepokój, niska samoocena i depresja.

Wyniki ogólnokrajowej ankiety przeprowadzonej wśród 5400 amerykańskich nastolatków to obraz sytuacji alarmowej — zatrważające 64% ofiar cybernękania twierdzi, że „miało to rzeczywisty wpływ na ich naukę i poczucie bezpieczeństwa w szkole”.

Podatność i samotność. Cybernękanie może rozwijać w dzieciach poczucie ostracyzmu i izolacji oraz braku miejsca, w którym czują się bezpiecznie. Przyjaciele i rodzina mogą być źródłem pocieszenia i wsparcia, ale jeżeli dziecko wybierze zamknięcie się w sobie, pozostaje na polu walki osamotnione.

Problemy zdrowotne. Ofiary cybernękania doświadczają bólów brzucha, głowy, pogorszenia apetytu, problemów ze snem i innych fizycznych dolegliwości.

Depresja. U niektórych dzieci w reakcji na uporczywe cybernękanie rozwija się depresja i pojawiają się myśli samobójcze.

Wpływ na nękających

Cybernękanie ma także poważny wpływ na nękających. Rodzice muszą wiedzieć, że ich dziecko może nękać innych — jeżeli do tego dochodzi, muszą określić przyczynę i zapewnić pomoc oraz wsparcie. Bez pomocy osoby nękające są podatne na osiąganie słabych wyników w nauce, prezentowanie zachowań antyspołecznych i nadużywanie różnych substancji. Mają mniejsze szanse na znalezienie zatrudnienia po wejściu w dorosłość.

Badania przeprowadzone przez grupę naukowców z Norwegii wykazały, że wszystkie grupy zaangażowane w nękanie w okresie dorastania — zarówno osoby nękające, jak i ich ofiary — w swoim dalszym życiu doświadczają problemów ze zdrowiem psychicznym. Po wejściu w dorosłość ofiary wykazywały oznaki depresji, a dla obu grup wzrastało ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych.

Najważniejszą kwestią jest to, aby szkoły, rodziny i społeczności wspólnie pracowały nad zrozumieniem procederu cybernękania i powstrzymywaniem go. W sieci działają liczne stowarzyszenia, które mogą służyć pomocą oraz dostępnych jest wiele zasobów i narzędzi technicznych, których można także użyć do ograniczenia i — patrząc z nadzieją — wyrugowania procederu cybernękania. Można przykładowo wykorzystać  oprogramowanie do prowadzenia kontroli rodzicielskiej ostrzegające rodziców, kiedy dzieci doświadczają potencjalnego cybernękania w czasie swoich kontaktów internetowych, dzięki czemu opiekunowie mogą interweniować.